Θα πεθάνεις ρε!

[ παρουσίαση ]

Η αδιανόητα σιωπηλή μοίρα, αυτή που αποφασίζει με συνοπτικές διαδικασίες, άγγιξε τον Άρη Νικολάου και τον εκτόξευσε στα ύψη, προικίζοντάς τον με δόξα και χρήμα. Είχε πιστέψει ότι αυτά ήταν αρκετά για να κρύψουν τις πληγές από τα παιδικά του χρόνια, αυτές που είχε πετάξει άτσαλα στο υπόγειο του μυαλού του… Τ’ άφησε όλα πίσω όταν έγινε σούπερ σταρ και εγκαταστάθηκε στο Βερολίνο, πρώτο βιολί στη Χέρτα. Κι όταν θέλησε να επιστρέψει στην Αθήνα, κατάλαβε ότι απ’ τη γυναίκα του και τα παιδιά του τον χώριζε το χάος της Σαντορίνης…

Ο εγωισμός του κατέρρευσε, όταν χτύπησε σοβαρά κι έχασε το νεφρό του. Έπρεπε κάποιος να τον σώσει. Κι εκεί ήρθε ραγδαία το παρελθόν του για να τον στηρίξει, καταρρακώνοντάς τον… Στάθηκε ξανά στα πόδια του και κλότσησε με πάταγο το παρελθόν και το μέλλον του, αρνούμενος να δεχτεί την εκρηκτική εξέλιξη της σχέσης του με τη λαμπερή φίλη του, τη Νάσια, ύστερα από έναν επώδυνο χωρισμό. Δεν τον μαλάκωσε ούτε το νεφρό που του δώρισαν, έστω «δυτικών προαστίων»… Συνέχισε να ακροβατεί σε τεντωμένο και φθαρμένο σκοινί, μπλέκοντας σε αδιέξοδες καταστάσεις.

«Θα πεθάνεις ρεεε!» ήταν το σύνθημα που γράφτηκε παντού. Από το σπίτι και τ’ αυτοκίνητό του ως τα βάθη της καρδιάς του… Κι όταν πήρε μια σκληρή απόφαση για τον ίδιο του τον εαυτό, όταν νόμισε ότι είχε πληρώσει βαρύ φόρο, εμφανίστηκε η Νέμεση για να αποδώσει δικαιοσύνη. Ή μήπως για να διαπράξει βαρύ αδίκημα;

Μια συναρπαστική ιστορία που κόβει την ανάσα κι αιχμαλωτίζει όλες τις αισθήσεις, μια σκληρή ηθογραφία γροθιά στο στομάχι…

«Το σφύριγμα του διαιτητή για να εκτελέσει το πέναλτι ήχησε στ’ αφτιά του σαν κραυγή κορακιού. (...)
»Ξαφνικά έπαψε ν’ ακούει απ’ την εξέδρα τα σφυρίγματα, τις κραυγές, τις ιαχές. Ζούσε την απόλυτη σιγή, θαρρείς και ήταν επιστάτης σε κενοτάφιο... (...)
»Ταυτόχρονα, ένιωσε ολομόναχος, όπως την περασμένη Πρωτοχρονιά. Ολομόναχος και άδειος, επειδή, όπως κατάλαβε αργότερα, ο ίδιος αρμένιζε στραβά και δεν ήταν στραβός ο γιαλός...
»Το ήξερε... Το είχε καταλάβει... Ποτέ δεν έδωσε ψυχή...
»“Πάμε, ψυχή μου”, είπε στον εαυτό του».

Λίγα λόγια για τον συγγραφέα

Ο Μένιος Σακελλαρόπουλος παλεύει με τις λέξεις και τη δημοσιογραφία 30 χρόνια, από το καλοκαίρι του 1979, όταν ξεκίνησε να αρθρογραφεί στο Φως, μαθητής λυκείου ακόμα.Σπούδασε στη Νομική Θράκης, αλλά άφησε για τους άλλους… νόμους κι αστυνόμους.

Μύρισε το μελάνι στις εφημερίδες Βραδυνή, Έθνος, Αθλητική, Sportime και Derby, γνώρισε τα ερτζιανά (ΕΡΑ, Sport FM, Sentra FM), ενώ από το 1992 είναι στο MEGA Channel.

Έκανε τρεις φορές το γύρο της Ευρώπης με εκατοντάδες ρεπορτάζ και μεταδόσεις. Είναι μέλος της Ένωσης Συντακτών και του Πανελληνίου Συνδέσμου Αθλητικού Τύπου.
___________________________________________
Μένιος Σακελλαρόπουλος: "Θα πεθάνεις ρε!"

ISBN 978-960-14-1548-2 - σελ. 360 - τιμή 16,00 ευρώ