Μέχρι κι η φωνή της σε αποπλανούσε. Λευκές τούφες τρεμόπαιζαν στο μέτωπό της. Λένε πως πριν το ξημέρωμα ο ουρανός είναι πιο σκοτεινός από κάθε άλλη στιγμή της νύχτας, τα αστέρια τα 'χει τυλίξει η μαυρίλα και αχνοφαίνονται, μια κραυγαλέα ησυχία σκορπίζεται στο σύμπαν κι οι άνθρωποι εκείνες τις στιγμές κάνουν τα πιο μεγάλα όνειρα στον ύπνο τους.
Καταπιεσμένα συναισθήματα, χαμένοι έρωτες, καημοί και πάθη όλα ενώνωνται σε ένα όνειρο που ποθείται και ζητείται από όλη την ύπαρξη. Το κορμί νιώθει το κενό πιο μεγάλο, σχεδόν απροσπέλαστο. Η απουσία γιγαντώνεται κι η μελαγχολία προσπερνά τις πόρτες, τα κορμιά, τις ψυχές, ξεπερνά τον ουρανό παλεύει με το χρόνο που κυλά για να καταστήσει αμετάβλητο, ουσιώδες το όνειρο. Το κορίτσι λύγισε και κοίταξε τον έναστρο ουρανό. Σκοτώνονται άραγε τα όνειρα ή απλά μας στοιχειώνουν;
Ένα ταξίδι μέσα στην άβυσσο των ψυχών μας , μέσα στην άβυσσο από το όνειρο στην πραγματικότητα.
Λίγα λόγια για την συγγραφέα
Η Ηλιάνα Νικολοπούλου (το Αναιλή είναι το λογοτεχνικό της ψευδώνυμο) είναι πτυχιούχος του τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Έχει κατ' επανάληψη βραβευτεί τόσο για τις επιτυχίες της στις σπουδές της όσο και για τις λογοτεχνικές της δημιουργίες.
_________________________
Ηλιάνα Νικολοπούλου - Αναιλή: "Πριν το ξημέρωμα"
ISBN 9786185053765, σελ. 72, έκδοση 2014
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου