Ο δρόμος προς τη δουλεία

Το "Ο δρόµος προς τη δουλεία" παραµένει ένα από τα κλασικά βιβλία της σκέψης του 20ού αιώνα.

Για πάνω από 50 χρόνια, έχει εµπνεύσει πολιτικούς και στοχαστές σε όλο τον κόσµο, ασκώντας κοµβική επίδραση στην πολιτική και πολιτισµική µας ιστορία.

Με χαρακτηριστική ευφυΐα, ο Χάγιεκ υποστηρίζει πειστικά ότι παρόλο που οι σοσιαλιστικές ιδέες µπορεί να είναι δελεαστικές, δεν µπορούν να υλοποιηθούν παρά µόνο µε µέσα ανελεύθερα και καταπιεστικά.

Με εκτενείς αναφορές στην Οικονοµία, τον φασισµό, την Ιστορία, τον σοσιαλισµό και το Ολοκαύτωµα, ο Χάγιεκ αφαιρεί τη διακοσµητική σαγή της σοσιαλιστικής ιδεολογίας. Αποκαλύπτει στον κόσµο ότι από τέτοιες ιδέες µπορεί να γεννηθεί µόνο καταπίεση και τυραννία.

Σήµερα, πάνω από πενήντα χρόνια µετά, οι προειδοποιήσεις του Χάγιεκ είναι εξίσου επίκαιρες όσο ποτέ.

«Το βιβλίο αυτό έχει γίνει αληθινά κλασικό: βασικό ανάγνωσµα για οποιονδήποτε ενδιαφέρεται σοβαρά για την πολιτική µε την ευρύτατη και τη λιγότερο φατριαστική έννοια» - Milton Friedman

Λίγα λόγια για τον συγγραφέα

Ο Φρίντριχ Χάγιεκ (Friedrich von August Hayek) γεννήθηκε το 1899 στη Βιέννη και πέθανε το 1992 στο Φράιμπουργκ. Είναι ένας από τους σημαντικότερους οικονομολόγους και πολιτικούς στοχαστές του 20ού αιώνα.

Πήρε μέρος στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, εμπειρία την οποία θεωρούσε καθοριστική για τη μετέπειτα πορεία του.

Σπούδασε νομικά, οικονομικές επιστήμες και ψυχολογία στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης (1918-1923) και συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης.

Από το 1927 έως το 1931 υπηρέτησε ως διευθυντής του Αυστριακού Ινστιτούτου Έρευνας του Οικονομικού Κύκλου, και στη συνέχεια ανέλαβε την έδρα οικονομίας και στατιστικής στο London School of Economics, όπου παρέμεινε έως το 1950 (στο μεταξύ, το 1938, απέκτησε τη βρετανική υπηκοότητα) οπότε δέχτηκε την έδρα του καθηγητή κοινωνικών και ηθικών επιστημών στο Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

Το 1962 επέστρεψε στην Ευρώπη, αποδεχόμενος μια θέση στο πανεπιστήμιο Αλβέρτου-Λουδοβίκου του Φράιμπουργκ, όπου παρέμεινε έως τη συνταξιοδότησή του. Όλα αυτά τα χρόνια ταξίδευε πολύ, ως επισκέπτης καθηγητής στα πανεπιστήμια του Στάνφορντ, του Αρκάνσας, της Βιρτζίνιας, της Καλιφόρνιας, του Κέιπ Τάουν και του Σάλτσμπουργκ.

Το 1974, ο Χάγιεκ μοιράστηκε το βραβείο Νόμπελ Οικονομικών Επιστημών με τον Σουηδό Γκούναρ Μιρντάλ, με τον οποίο είχαν διαμετρικά αντίθετα πολιτικές πεποιθήσεις, για την «πρωτοπόρα εργασία του στη θεωρία του χρήματος και των οικονομικών διακυμάνσεων και τη διεισδυτική του ανάλυση της αλληλεξάρτησης οικονομικών, κοινωνικών και θεσμικών φαινομένων».

Μεταξύ των πολλών διακρίσεων τις οποίες κέρδισε ήταν ο διορισμός του ως μέλους του βρετανικού Τάγματος της Τιμής (1984) ύστερα από πρόταση της τότε πρωθυπουργού Μάργκαρετ Θάτσερ και το προεδρικό Μετάλλιο της Ελευθερίας των ΗΠΑ, το οποίο του απένειμε ο Αμερικανός πρόεδρος Ρόναλντ Ρίγκαν (1991).

Υπήρξε από τους στυλοβάτες της Αυστριακής Σχολής Οικονομικής Σκέψης . Η ερμηνευτική εκδοχή του Χάγιεκ σχετικά με το πώς η αλλαγή των τιμών παρέχει πληροφορίες που επιτρέπουν στα άτομα να συντονίζουν τα σχέδιά τους, θεωρείται ευρέως ως σημαντική σύλληψη της οικονομικής επιστήμης.

Επίσης συνέβαλε στους τομείς της συστημικής σκέψης, της νομικής επιστήμης, της νευροεπιστήμης και στην ιστορία των ιδεών. Μελέτησε εκτεταμένα τη σοσιαλιστική οικονομία, ασκώντας της δριμεία κριτική με έργα όπως Ο δρόμος προς τη δουλεία (1944) κ.ά., τα οποία έγιναν σημεία αναφοράς του νεοφιλελευθερισμού.

Άλλα έργα του, τα οποία έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες, είναι: Νομισματική θεωρία και οικονομικός κύκλος (1929), Τιμές και παραγωγή (1931), Νομισματικός εθνικισμός και διεθνής σταθερότητα (1937), Κέρδος, τόκος και επενδύσεις (1939), Καθαρή θεωρία του κεφαλαίου (1940), Ατομισμός και οικονομική τάξη (1949), Η αντεπανάσταση της επιστήμης (1952), Μελέτες στη φιλοσοφία, στην πολιτική και στην οικονομία (1967), Κανόνες και τάξη (1973) κ.ά.

______________________

Φρίντριχ Χάγιεκ (Friedrich von August Hayek): "Ο δρόμος προς την δουλεία"

ISBN 9789605690199, σελ. 368, έκδοση Νοέμβριος 2013