[ παρουσίαση ]
Όλοι αυτοί οι άνθρωποι που παρουσιάζει ο κ. Gary να πάσχουν, να οργίζονται, να ανδραγαθούν, να πεθαίνουν, κάνουν στις σελίδες του βιβλίου του μια θητεία, την ευρωπαϊκή τους θητεία, τη θητεία τους στο αίτημα και στην ιδέα μιας Ευρώπης (πάντα υπό την πολιτιστική έννοια της λέξης) ωριμότερης, συνεπέστερης προς τις αξίες που ανέδειξε ο πολιτισμός της, και πιο σύμμετρης με την αξία που λέγεται Άνθρωπος – μιας, αν επιτρέπεται η έκφραση, Ευρωπαϊκής Οικουμένης, όπου δεν θα υπάρχει ούτε το μίσος ούτε η ασχήμια της καρδιάς, ούτε η πείνα ούτε άνθρωποι που να κρυώνουν, αλλά θα υπάρχει Ελευθερία, «θα ’χει μουσική, θα ’χει βιβλία, θα ’χει ψωμί για όλους, και ζεστασιά αδερφική». Κι’ αν αυτό δεν είναι να ’ρθει ποτέ, γιατί «πώς να εξαναγκάσεις τα μερμήγκια να ξεκόψουν από το Δρόμο τους, το Δρόμο που εκατομμύρια άλλα μερμήγκια τον είχαν ακολουθήσει πριν από τούτα, και άλλα ακόμα εκατομμύρια μερμήγκια τον είχαν χαράξει» – πάντα μένει η άλλη θητεία: το χρέος του ανθρώπου που εγνώρισε την Κόλαση, να δείξει στους άλλους, να τους δείχνει συνεχώς, ακατάβλητα, πεισματικά, το Μέγα Σκότος της, για να τους κάμει, και αν ακόμα είναι ανίκανοι να φτάσουν στο Φως, ν’ ατενίζουν τουλάχιστον προς αυτό, έστω και ο καθένας τους μόνος.
Λίγα λόγια για τον συγγραφέα
Ο Romain Gary, με το ψευδώνυμο Romain Kacew, γεννήθηκε στη Βίλνα το 1914. Μεγάλωσε με την μητέρα του, η οποία του εμφύσησε μεγάλες ελπίδες για τη ζωή, τις οποίες θα διηγηθεί στο βιβλίο Η υπόσχεση της αυγής. Φτωχός, «κοζάκος, λίγο τάταρος διασταυρωμένος με Ιουδαίο», φτάνει στη Γαλλία σε ηλικία δεκατεσσάρων ετών και εγκαθίσταται με τη μητέρα του στη Νίκαια.
Μετά το τέλος των σπουδών του στη Νομική, υπηρετεί στην αεροπορία. Το 1940 συναντά τον στρατηγό Ντε Γκωλ. Η Ευρωπαϊκή Θητεία είναι το πρώτο του μυθιστόρημα και εξεδόθη με επιτυχία το 1945 αναδεικνύοντας έναν σπουδαίο συγγραφέα-αφηγητή με στυλ αυστηρό και ποιητικό.
Την ίδια χρονιά, διορίζεται στο Υπουργείο Εξωτερικών της Γαλλίας. Λόγω του επαγγέλματός του διαμένει στη Σόφια, στη Λα Παζ, στη Νέα Υόρκη και στο Λος Άντζελες.
Το 1948, δημοσιεύει το Le grand vestiaire και το 1956 του απονέμεται το βραβείο Goncourt για το Les racines du ciel. Ενώ ήταν πρόξενος στο Λος Άντζελες, παντρεύεται την ηθοποιό Jean Seberg, γράφει σενάρια και σκηνοθετεί δύο ταινίες.
Εγκαταλείπει τη διπλωματία το 1961 και γράφει το Les oiseaux vont mourir au Perou (Gloire a nos illustres pionniers) και ένα χιουμοριστικό μυθιστόρημα, το Lady L., προτού εμφανιστεί με τα μακροσκελή διηγήματα: La comedie americaine και Frere Ocean.
Μέσα από τα μυθιστορήματά του Au-dela de cette limite votre ticket n’ est plus valable (Πέρα από το σημείο αυτό το εισιτήριό σας δεν ισχύει πια), Clair de femme, Les cerfs-volants (Οι χαρταετοί) διαφαίνεται η αγωνία του για την παρακμή και τα γηρατειά. Η γυναίκα του αυτοκτονεί το 1970 και ένα χρόνο μετά αυτοκτονεί και ο ίδιος, αφήνοντας ένα γράμμα όπου αποκαλύπτει ότι κρυβόταν πίσω από το όνομα τού Emile Ajar, συγγραφέα επιτυχημένων μυθιστορημάτων όπως τα: Gros Calin, L’ angoisse du roi Salomon και La vie devant soi, για το οποίο έλαβε το βραβείο Goncourt το 1975.
________________________________
Romain Gary: "Ευρωπαϊκή θητεία" - μετάφραση: Νάσος Δετζώρτζης
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου