"Μέσα λοιπόν σ αυτή τη λοβοτομημένη κοινωνία",
συνέχισε, "εμφανίζεται ένας τύπος που λέει: "Όχι, ρε πούστη μου, δεν
μπορεί να συνεχιστεί αυτή η νιρβάνα του καναπέ και της κριτικής του
σαββατόβραδου. Και τη Δεύτερα άντε πάλι στη δουλειά να καταπίνω την
εκμετάλλευση και την καταπίεση του κάθε αφεντικού, που κλέβει σε βάρος της
κοινωνίας. Και ν’ αδιαφορώ και να σκύβω το κεφάλι για να μη με απολύσει".
[...] Και τι κάνει ο τύπος; Το πες πριν. Αποφασίζει να στοιχειώσει τον
εφησυχασμένο ύπνο των διεφθαρμένων αυτής της κοινωνίας. Αυτό θέλει να κάνει,
τελικά. Να ορθώσει το ανάστημα και να πει ξεκάθαρα και με συγκεκριμένες πράξεις
αυτά που τόσο πολλοί κρατάνε ερμητικά κλειστά στα σαλόνια των σπιτιών
τους".
Το πρώτο αστυνομικό μυθιστόρημα του Γρηγόρη Αζαριάδη είναι
ένα μεσογειακό πολάρ, με επιρροές από Μονταλμπάν, Μάρκαρη, Υζό και Μανσέτ. Μία
σειρά δολοφονιών που κλείνουν παλιούς λογαριασμούς, με σημείο αναφοράς τη
μεγάλη αποχή του Αμερικανικού Κολεγίου λίγο μετά την πτώση της Χούντας.
____________________
Γρηγόρης Αζαριάδης: "Παλιοί λογαριασμοί"
ISBN 978-960-336-842-7, σελ. 466, τιμή 19,17 ευρώ, έκδοση Οκτωβρίου 2012
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου