Πολυμεταφρασμένη στην Ελλάδα και το εξωτερικό, αγαπητή στη χώρα της σε κοινό και κριτικούς, η Αννί Ερνώ παραδίδει με "Τα χρόνια" το καλύτερο, κατά γενική ομολογία, βιβλίο της.
Από νωρίς στη συγγραφική της πορεία, η Ερνώ απέρριψε την καθαρή μυθοπλασία για μια ιδιότυπη μορφή αυτοβιογραφίας. Αυτοβιογραφία, όχι ναρκισσιστική και ομφαλοσκοπική, αλλά στραμμένη στη συλλογική μνήμη και εμπειρία.
Μέσο για την ανάγνωση αυτή του κόσμου δεν είναι τόσο οι επίσημες αφηγήσεις, αλλά τα προσωπικά της βιώματα και ενθύμια κάθε είδους: φωτογραφίες, ημερολόγια, τραγούδια, μόδες, λέξεις και πράγματα που δεν χρησιμοποιούνται πια. Το υλικό αυτό, αυτοβιογραφικό και όχι μόνο, χρησιμοποιεί και στα Χρόνια για να δημιουργήσει μια νοσταλγική και αποκαλυπτική βιογραφία της μεταπολεμικής γενιάς –της γενιάς της– από τη δεκαετία του ’40 και τις νωπές, ακόμα τότε, αναμνήσεις του Πολέμου ως σήμερα.
Από την ακατέργαστη γλώσσα της γαλλικής υπαίθρου, η αφηγήτρια θα περάσει στο περίτεχνο λεξιλόγιο των φιλολογικών σπουδών και τις περιφράσεις της παρισινής διανόησης. Από τη λιτή διαβίωση μιας εργατικής οικογένειας στην πρώτη υπερκαταναλωτική μέθη και την εκζήτηση του μικροαστικού τρόπου ζωής. Από την καταπίεση της καθολικής παιδείας στη σεξουαλική επανάσταση και το φεμινισμό. Τα πρώτα αυτοκίνητα, η τηλεόραση, ο Μάης του ’68, οι «νέοι φιλόσοφοι» και η απελευθέρωση της σεξουαλικότητας, ο κυνισμός της ελεύθερης αγοράς, οι εικονικές πραγματικότητες και η εργασιακή ανασφάλεια: έξι δεκαετίες ξετυλίγονται εδώ σχολαστικά.
Το "Τα χρόνια" κυκλοφόρησε το 2008 από τις εκδόσεις Gallimard και έχει ήδη τιμηθεί με τα βραβεία Marguerite Duras (2008) και François Mauriac (2008).
Λίγα λόγια για την συγγραφέα
Η Αννί Ερνώ (Annie Ernaux) γεννήθηκε στη Γαλλία το 1940, σε μια κωμόπολη της Νορμανδίας (Lillebonne), όπου έζησε τα πρώτα 18 χρόνια της ζωής της.
Σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Ρουέν και για μια δεκαετία περίπου (1966-1977) εργάστηκε ως καθηγήτρια μέσης εκπαίδευσης· ενώ από το 1977 ως το 2000 στο Centre national d’enseignement à distance (Cned).
Το 1974 κυκλοφόρησε το πρώτο της μυθιστόρημα Les armoires vides. Το 1984, το αυτοβιογραφικού περιεχομένου έργο της Η θέση τιμήθηκε με το βραβείο Renaudot.
Από νωρίς, η Αννί Ερνώ διαμόρφωσε ένα προσωπικό είδος γραφής, συγγενές της αυτοβιογραφίας. Όλα της τα έργα βασίζονται και αναφέρονται σε γεγονότα της προσωπικής της ζωής: η κοινωνική άνοδος των γονιών της (Η ντροπή), η εφηβεία στη γαλλική επαρχία (Ce qu’ils disent ou rien), ο γάμος (La femme gelée), η άμβλωση (L’événement), μια παθιασμένη ερωτική σχέση (Πάθος), η ασθένεια και ο θάνατος της μητέρας της (Δεν βγήκα από το σκοτάδι μου), ο καρκίνος (L’usage de la photo). Τα θέματα που επανέρχονται σε όλο της το έργο είναι οι κοινωνικές διαφορές, η θέση της γυναίκας και η κινητικότητα των τάξεων.
Η ίδια αποκαλεί τον εαυτό της «αποστάτη της τάξης της», αφού η είσοδός της στον κόσμο των γραμμάτων την απομάκρυνε από την κοινωνική της προέλευση, αγροτική και εργατική. Τα βιβλία της διδάσκονται στη γαλλική μέση εκπαίδευση ως σύγχρονη κλασική λογοτεχνία. Τα χρόνια είναι το τελευταίο της βιβλίο, για το οποίο τιμήθηκε με τα βραβεία Marguerite Duras (2008) και François Mauriac (2008).
________________________________
Αννί Ερνώ (Annie Ernaux): "Τα χρόνια" - μετάφραση: Ρίτα Κολαΐτη
ISBN 978-960-6715-97-6 - σελ. 280 - τιμή 16,00ευρώ
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου