Ο Κώστας Γκοβόστης, εγγονός του ιδρυτή του ομώνυμου εκδοτικού οίκου, αποτελεί σήμερα την ψυχή της σημαντικής αυτής εταιρείας, που στην μακρόχρονη πορεία της δεν έχει να επιδείξει μόνο εξαίρετους τίτλους και αξιοθαύμαστα επιτεύγματα, αλλά κυρίως παραδειγματίζει με την συνέπεια και τον ακάματο ζήλο με τα οποία «αγκαλιάζει» τα βιβλία.
Ο Πάνος Γιαννάκαινας μίλησε μαζί του για κάποια ζητήματα κοινού ενδιαφέροντος. Αξίζει να τον παρακολουθήσουμε.
Πόσο εύκολο είναι σήμερα, σε μια εποχή που την χαρακτηρίζουν κυρίως η διάθεση όλων για εύκολο και γρήγορο πλουτισμό και η ανυπομονησία για "δράση", να είναι κανείς εκδότης βιβλίων;
To να είναι κανείς σήμερα εκδότης βιβλίων ίσως να μην είναι «εύκολη» επιλογή. Είναι ιδιαίτερα δύσκολο να εκδίδει κανείς καλά βιβλία, γιατί δυστυχώς το αναγνωστικό κοινό στην Ελλάδα είναι πολύ μικρό. Υπάρχουν, βέβαια, και τίτλοι που πωλούν δεκάδες χιλιάδες αντίτυπα, αλλά αυτοί αποτελούν εξαίρεση και δεν είναι δυνατόν να στηρίζουν ολόκληρη την εκδοτική παραγωγή μιας χώρας. Εκτός από τα συνήθη best seller, η πνευματική ζωή του τόπου έχει ανάγκη και από τα άλλα βιβλία, που θα προσφέρουν και μια διαφορετικού είδους ψυχαγωγία, μόρφωση, ενημέρωση και πνευματική καλλιέργεια. Και μην ξεχνάμε ότι μόνο μέσα από την ευρεία πνευματική καλλιέργεια και μόρφωση των Ελλήνων θα γίνει και η Ελλάδα καλύτερη.
Πιστεύετε ότι γενικά ο νεο-Έλληνας διαβάζει λογοτεχνία, ιστορικά βιβλία ή ποίηση; Τι γίνεται με τους υπόλοιπους Ευρωπαίους ή τους Αμερικανούς;
Όπως φαίνεται και από τα στοιχεία των πωλήσεων που δημοσιεύονται κατά καιρούς, οι Έλληνες προτιμούν τη λογοτεχνία. Τα τελευταία χρόνια, όμως, παρατηρείται άνοδος και στις πωλήσεις των βιβλίων Ιστορίας. Ως εκδοτικός οίκος που εκδίδει τέτοιου είδους βιβλία, εδώ και πολλές δεκαετίες, παρατηρούμε κι εμείς ότι πράγματι ο κόσμος αρχίζει να ενδιαφέρεται να μάθει και να ενημερωθεί όχι μόνο για την Ιστορία του τόπου μας αλλά και για την Παγκόσμια Ιστορία. Είναι πολύ ενθαρρυντικό το γεγονός ότι αρκετά συχνά συναντάμε και ιστορικά βιβλία στις λίστες με τα ευπώλητα των βιβλιοπωλείων. Όσον αφορά την ποίηση, αυτή έχει «χαθεί» από τη ζωή μας, αλλά ευτυχώς υπάρχουν ακόμα ποιητές και εκδότες που επιμένουν!
Υπάρχουν "καλά" και "κακά" βιβλία; Ποια η μαγική συνταγή για ένα best seller;
Δεν νομίζω ότι υπάρχουν «κακά» βιβλία, υπάρχουν όμως κακογραμμένα και κακομεταφρασμένα βιβλία. Υπάρχουν βιβλία για αναγνώστες με διαφορετικές απαιτήσεις και βιβλία διαφορετικών απαιτήσεων. Δεν υπάρχει μαγική συνταγή. Αν υπήρχε, θα την χρησιμοποιούσαμε όλοι!
Είστε ικανοποιημένος από τα μέτρα της Πολιτείας για την στήριξη του βιβλίου μέσω της επίσημης κυβερνητικής πολιτικής; Πόσο το νομοθετικό πλαίσιο που καθορίζει τις εκδοτικές δραστηριότητες βοηθά στην εξάπλωση του βιβλίου;
Τα μέτρα της Πολιτείας είναι αποσπασματικά και χωρίς μακροπρόθεσμο σχεδιασμό. Σε σχέση με το μείζον θέμα που είναι η προώθηση της βιβλιοφιλίας μέσω του εκπαιδευτικού μας συστήματος (σχολεία, πανεπιστήμια), όχι μόνο δεν γίνεται τίποτα, αλλά πολλές φορές δίνεται η εντύπωση ότι μάλλον προς την αντίθετη κατεύθυνση βαδίζουμε. Αντί να προσπαθούμε να «μυήσουμε» τους νέους και τις νέες στη «μαγεία» της ανάγνωσης, τους αναθέτουμε εργασίες που αντί να τους διασκεδάζουν τους κάνουν να μη θέλουν να ανοίξουν βιβλία πέρα των υποχρεωτικών.
Θεωρείτε την σημερινή πολιτική κοστολόγησης που εφαρμόζουν οι εκδοτικοί οίκοι αποτρεπτική για τα χαμηλά οικονομικώς εισοδήματα; Πόσο εύκολα πλησιάζει το ταμείο ενός βιβλιοπωλείου ο εργαζόμενος των 500 και 600 ευρώ, ο συνταξιούχος με την ψαλιδισμένη σύνταξη, ο άνεργος ή ο ανασφάλιστος μισθωτός;
Θεωρώ ότι το βιβλίο στην Ελλάδα είναι προσιτό. Η ποιότητά του είναι σε πολλές περιπτώσεις καλύτερη απ’ ό,τι στο εξωτερικό, και σε σχέση με τον αριθμό των αντιτύπων που τυπώνονται είναι φθηνό. Είναι πράγματι δύσκολο για τον Έλληνα αναγνώστη με το μηνιαίο εισόδημα των 500 - 600 € να πλησιάσει οποιοδήποτε ταμείο. Πιστεύω, όμως, ότι ο τρόπος που κάθε άνθρωπος δαπανά κάποιο ποσό είναι κατά βάση θέμα προτεραιοτήτων και νοοτροπίας. Με τα 20 -30 € η αγορά ενός βιβλίου μπορεί να προσφέρει μεγαλύτερη απόλαυση απ’ οτιδήποτε άλλο και να αποδειχθεί πιο ωφέλιμη.
Πόσο ο ανταγωνισμός μεταξύ των εκδοτικών οίκων επηρεάζει τις τελικές σας επιλογές ως προς την θεματολογία, τον συγγραφέα και το είδος των εκδόσεων; Τι κατά την άποψή σας θα συνιστούσε αθέμιτο ανταγωνισμό;
Οπωσδήποτε ο ανταγωνισμός επηρεάζει τις επιλογές μας, όχι όμως το γενικότερο ύφος του Εκδοτικού μας Οίκου όσον αφορά τη θεματολογία μας και τους συγγραφείς που εκδίδουμε.
Ως πολίτης, ασχολείστε με τα διαδραματιζόμενα στην πολιτική σκηνή της χώρας; Είστε ικανοποιημένος με την σημερινή κατάσταση όσον αφορά καίρια ζητήματα, όπως η Παιδεία, η Ασφάλεια, η Εξωτερική Πολιτική; Τι πρωτίστως θα θέλατε να αλλάξει;
Είμαι απογοητευμένος από τον τρόπο με τον οποίο η Πολιτεία αντιμετωπίζει τα καίρια ζητήματα της χώρας μας. Δυστυχώς, οι πολιτικοί στην πλειονότητά τους αποδεικνύονται κατώτεροι των περιστάσεων και των απαιτήσεων της χώρας και της εποχής. Αυτονόητα και βασικά ζητήματα (π.χ. ο αριθμός των υπαλλήλων που πληρώνει το ελληνικό δημόσιο, ο τρόπος εισαγωγής των νέων στα Πανεπιστήμια, η απρόσκοπτη κυκλοφορία των πολιτών στους δρόμους, η ασφάλεια του πολίτη, τα δικαιώματα των εργαζομένων κ.λπ.) είτε παραμένουν επί δεκαετίες άλυτα είτε απαιτείται να διεξαχθεί σχεδόν «εμφύλιος πόλεμος» για να αντιμετωπιστούν.
Απ' όσο γνωρίζω, είστε Κηφισιώτης. Πόσα χρόνια ζείτε στην Κηφισιά; Τι σας αρέσει και τι όχι στην πόλη σας; Τι πιστεύετε ότι έχει περισσότερο ανάγκη σήμερα η Κηφισιά;
Ζω στην Κηφισιά τα τελευταία είκοσι χρόνια με τη σύζυγό μου, η οποία γεννήθηκε εκεί. Μου αρέσει το γεγονός ότι η περιοχή αυτή δεν έχει χάσει το χαρακτήρα της όπως οι περισσότερες περιοχές της Αττικής. Ενώ, όμως, δείχνει να έχει επιτύχει στα βασικά θέματα, φαίνεται ότι δεν μπορεί να κάνει μερικά βήματα μπροστά όσον αφορά στις μικρές λεπτομέρειες οι οποίες κάνουν τη μεγάλη διαφορά. Π.χ. οι ποδηλατόδρομοι έγιναν με καλή πρόθεση, αλλά χωρίς σχεδιασμό· η ανακύκλωση λειτουργεί σε γενικές γραμμές, για τη γειτονιά μου όμως είναι ανέφικτη επειδή δεν έχουμε εύκολη πρόσβαση σε κάδους ανακύκλωσης. Πιστεύω ότι η Κηφισιά πρέπει να γίνει πιο λειτουργική, χωρίς βέβαια να χάσει το χαρακτήρα της. Προσωπικά, θα επιθυμούσα πληρέστερη ενημέρωση για τις πολιτιστικές δραστηριότητες της δημοτικής Αρχής.
Πώς βλέπετε τις εξελίξεις στην τοπική αυτοδιοίκηση και το σχέδιο "Καλλικράτης" περί ενοποίησης ορισμένων δήμων; Πόσο σημαντικές και ενδιαφέρουσες θα μπορούσαν να είναι κατά την άποψή σας οι δημοτικές εκλογές του ερχόμενου Νοεμβρίου;
Το σχέδιο για την ενοποίηση των δήμων κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση. Φοβάμαι, όμως, πως, αντί να βασιστεί στα απαιτούμενα επιστημονικά κριτήρια και σε επιστημονικές μελέτες και μεθοδολογία, γίνεται πρόχειρα και κατευθύνεται από μικροκομματικά ή άλλα συμφέροντα, όπως συμβαίνει με τόσα και τόσα στη χώρα μας. Οι εκλογές του Νοεμβρίου πιστεύω πως θα μπορούσαν να είναι μια μεγάλη ευκαιρία για να αλλάξει άρδην ο τρόπος που αντιμετωπίζουν οι πολίτες την τοπική αυτοδιοίκηση και η τοπική αυτοδιοίκηση τους πολίτες.
Τι θα ευχόσασταν για την Ελλάδα και τους Έλληνες, πρωτίστως;
Εύχομαι να μπορέσουμε επιτέλους όλοι οι Έλληνες να ασχοληθούμε με τις εθνικές μας υποθέσεις με το ομαδικό πνεύμα που υποστηρίζουμε τις εθνικές μας ομάδες.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου